Soms betrap ik mezelf erop dat ik de hele dag voor anderen in de weer ben. Een volle agenda, afspraken die worden doorgeschoven, kinderen of collega's die nog even iets van me nodig hebben. En dat ene uurtje dat ik eigenlijk voor mezelf had gepland... ja, dan ga ik toch nog even die vaat doen of dat wasje erin gooien. Want dan denk ik, ik kom morgen wel aan de beurt. En dan gebeurt natuurlijk weer precies hetzelfde. Herkenbaar?
Het bijzondere is dat we vaak zonder nadenken klaarstaan voor anderen, maar het wordt ineens moeilijk als het om onszelf gaat. Alsof tijd, rust of iets leuks doen voor jezelf een soort luxe is die je pas mag 'verdienen' of mag van genieten als alles en iedereen eerst geholpen is. Om dan nog niet te spreken over dat stemmetje dat je dan hoort 'Ben ik dan niet egoïstisch?!'
Maar de waarheid is: je kunt niet blijven geven als je zelf leeg raakt. Denk maar aan een batterij die eerst moet opgeladen worden voor het wat kan doen. Of als je gaat vliegen, de instructie dat je eerst zelf het zuurstofmasker op moet zetten voordat je een ander helpt. Niet omdat je belangrijker bent, maar omdat je simpelweg niets kunt betekenen of doen als je zelf geen adem krijgt.
En het mooie is: jezelf iets gunnen hoeft helemaal niets groots of ingewikkeld te zijn. Het zit juist vaak in de kleine dingen. Ik 'pik' wel even een uurtje als de jongens en mijn man allemaal naar hun sportactiviteiten gaan. Héérlijk! Dan laat ik echt alles vallen en ga ongestoord lezen, of volg een aflevering of Netflix. Maar het kan ook een wandeling zijn. Of gewoon even helemaal niks. Voorwaarde is wel dat je er dan ook écht van geniet.
Het zijn dié momenten waarop je je weer oplaadt, waarop je cruimte creëert om weer écht aanwezig te kunnen zijn - voor jezelf en de ander.
En ja, ik geef toe: ook voor mij is het ook nog steeds een leerproces. Er zijn dagen dat het me lukt om bewust voor mezelf te kiezen maar er zijn ook dagen dat ik 'word geleefd'. Maar telkens als ik wel de keuze maak om even stil te staan, om die keuze voor mezelf te maken, merk ik het verschil. Ik voel me dan lichter, minder druk, ben meer mezelf, leef niet in mijn hoofd maar vanuit mijn hart. En ik kan dan meer energie en aandacht geven aan de mensen om me heen.
Dus vandaag wil ik jou iets meegeven: gun jezelf ook dat kleine moment. Niet morgen, niet pas als je alles af hebt, maar vandaag. Kies iets wat jou energie geeft, hoe klein ook (al moet je jezelf ervoor opsluiten in het toilet of de badkamer :-) ). Niet omdat je het moet verdienen, maar puur omdat je het waard bent!
Wat gun jij jezelf vandaag?
